પદ્ધતિ

પ્રાર્થના: વસુદેવ, ગુરુબ્રહ્મા, યા કુન્દેદુતુષાર, સ્થાને ઋષિકેષ (ગીતા અધ્યાય 11)

રાષ્ટ્રગાન: વૈદિક રાષ્ટ્રગાન (ૐ આ બ્રહ્મન) ઉપરાંત સપ્તાહમાં એકવાર ‘વંદેમાતરમ’ અને જનગણ મન

વાગલે (વાંચન, ગણન, લેખન) પર મહત્તમ ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવું. વારંવાર નિદાન કસોટી (રુબ્રિક   આધારિત) લઈને ઉપચારાત્મક શિક્ષણકાર્ય કરવું.

શિક્ષકોને સક્ષમ અને સજ્જ કરવા અને તે માટે જરૂરી શૈક્ષણિક સાધનો, ટેકનોલોજી તેમજ માનવ સંસાધનો વગેરે ઉપલબ્ધ કરાવવા

શિક્ષણ માટેના આધુનિક સાધનો અને અભિગમ (edutainment and teachnology)નો વિવેકપૂર્ણ ઉપયોગ

વાસ્તવિક જીવનના અનુભવો માટે અને ભવિષ્યના પડકારોને સમજવા માટે પ્રોજેક્ટ કાર્યના સ્વરૂપમાં વિદ્યાર્થીઓને સમુદાય વચ્ચે મોકલવા

અધ્યાપન કરતાં અધ્યયન પ્રક્રિયા પર ભાર મૂકી શિક્ષકો ફેસીલીટેટરની ભૂમિકામાં

પાઠ્યપુસ્તકના તમામ એકમનું આપણા પરિપ્રેક્ષ્યમાં આયોજન કરવું

બાળકોના પ્રકારોને મલ્ટીપલ ઈન્ટેલીજન્સ દ્વારા સમજવા અને પ્રવૃત્તિઓનું આયોજન કરવું

જીવન કૌશલ્યોને તમામ એકમમાં વણી લેવા

માતૃભાષાની શુદ્ધિનો આગ્રહ

સંસ્કૃત માટે ત્રીસ્તરીય કામ:

• અ. વાર્તા-કથન અને શ્લોક કંઠસ્થીકરણ દ્વારા પ્રેમ ઉભો કરવો,
• બ. વ્યાકરણ પર લક્ષ્ય અને
• ક. સંભાષણ

અંગ્રેજી માટે ઉતાવળ ન કરવી. ભાષા શીખવાનો કુદરતી ક્રમ listening speaking, reading અને writing એ જાળવી રાખવો. અંગ્રેજીને કમ્યુનિકેશન જેટલું જ મહત્વ. CORRECTNESS કરતાં FLUENCYને અગ્રતાક્રમ આપવો.

હિન્દીમાં પાઠ્યપુસ્તક પુરતું છે. તેમાંથી ગોખવાની પ્રક્રિયા સંપૂર્ણ નાબૂદ કરવી. અનિવાર્ય ન હોય ત્યાં પરીક્ષા પણ ન લેવી. અન્ય માધ્યમો દ્વારા હિન્દી ભાષાનો સંપર્ક રહે છે તેથી અન્ય ભારણ વધારવાની આવશ્યકતા નથી. ગૂજરાત વિદ્યાપીઠની હિન્દી પરીક્ષા માટે પ્રોત્સાહન આપવું.

જેમ ધોરણ નાના તેમ રમત, ગીત અને વાર્તાનું પ્રમાણ વધારે રાખવું.

માતાપિતા પાસે આઉટડોર રમત અને કળા માટે આગ્રહ રાખવો.